کد مطلب:33647 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:138
الا الذین امنوا و عملوا الصالحات و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر: [صفحه 221] كسانی زیان نخواهند كرد كه به نحو دو سویه به حق و به صبر توصیه كنند. این رابطه ی دو طرفه میان رعایا و حكومت نیز جاری است. خداوند را می طلبیم كه توحید ما را روز به روز افزونتر كند و دلهای ما را به یاد خودش آبادتر بگرداند و به ما توفیق مجاهدت با نفس و شفقت بر خلق عنایت بفرماید. و السلام علیكم و رحمه الله. [صفحه 223]
حاصل آنكه آباد كردن دل به یاد خداوند، یعنی حساس بودن نسبت به شرك و دل نسپردن به خدایانی كه مصنوع بشرند. این خدایان مصنوع گاه خود را واجد اوصاف اختصاصی خداوند می دانند و گاه محصول برداشت نادرست انسان از امر تخلق به اخلاق الهی اند. در این میان بخصوص نسبت میان حاكمان و رعایا از حساسیت زیادی برخوردار است. امیرالمومنین (ع) به ما آموخته اند كه هیچ حكومتی نمی تواند مدعی شود كه حق به نحو یك سویه از ناحیه ی او بر رعایا جریان دارد. حكومتها به همان میزان كه حق دارند، نسبت به مردم تكلیف نیز دارند. این معنا، مقتضای سخن خداوند در سوره ی عصر است كه:
صفحه 221، 223.